Biografie Annelies Verbeke

Annelies Verbeke (1976) debuteerde in 2003 en werkt sindsdien aan een oeuvre dat vooral uit romans, verhalenbundels en theaterteksten bestaat.

Ze schreef de romans Slaap! (2003), Reus (2006), Vissen redden (2009) en Dertig dagen (2015), de verhalenbundels Groener gras (2007), Veronderstellingen (2012), Halleluja (2017), Treinen en Kamers (2021) en de journalistieke bundel Wakker (2011, met fotograaf Charlie De Keersmaecker), alle verschenen bij uitgeverij De Geus. In 2013 verscheen bij uitgeverij De Bezige Bij haar Tirol Inferno, een 'graphic novella' in jambische pentameters en rijm, met tekeningen van Klaas Verplancke. Uitgeverij Angèle publiceerde in 2019 de novelle Deserteren. Bij Querido verscheen in 2020 haar enige kinderboek Patrick. Voor de reeks De Maanden van uitgeverij Das Mag nam ze de maand September voor haar rekening in 2022, en in 2023 verschenen bij Athenaeum-Polak&Van Gennep de Homeruslezing De jeugd van tegenwoordig en in de Terloops-wandelreeks van uitgeverij Van Oorschot Koude soep.

Het werk van Verbeke verschijnt in 26 talen. Ze is een veelgevraagde gast op literaire evenementen in het buitenland.

Drie van haar titels (Slaap!, Vissen redden en Dertig dagen) staan in de top tien van meest vertaalde literaire werken uit Vlaanderen. Haar werken worden lovend onthaald in de buitenlandse pers. Ze stond op podia in, of werd als auteur voor schrijfopdrachten uitgestuurd naar Duitsland, Hongarije, Finland, Tsjechië, Slovakije, Kroatië, Frankrijk, Groot-Brittannië, Roemenië, Estland, Polen, Denemarken, Turkije, de Verenigde Staten, Maleisië, Indonesië, Japan, Zuid-Afrika en Tanzania.

Haar liefde voor het korte verhaal maakte Annelies Verbeke tot een voorvechtster van het genre in de Nederlandstalige wereld.

Zij houdt van het schrijven én lezen van verhalenbundels en pleit voor de opwaardering van de verhalenbundel als literair genre.

In 2012 verscheen de bloemlezing Naar de stad, die zij samenstelde met Sanneke van Hassel en waarin 40 internationale, 21ste eeuwse korte verhalen zijn opgenomen.

Ze schreef een tijdje recensies over vertaalde verhalenbundels en schrijft geregeld inleidingen of nawoorden bij nieuwe publicaties.

In 2023 verscheen Jij, een bloemlezing met acht korte verhalen uit haar vier verhalenbundels en één nieuw verhaal, alle vanuit de tweede persoon enkelvoud.

Ze schreef enkele filmscenario’s, maar koos naast haar proza voornamelijk voor toneelstukken.

Ze leverde een bijdrage voor Stukken van TgStan (met Yves Petry), schreef Almschi! The Best of Alma Mahler voor SKaGeN en het Octopus Solistenkoor. Voor Wunderbaum schreef ze de stukken Rail Gourmet (dat in 2010 werd geselecteerd voor het Theaterfestival), Flow my tears (met Veenfabriek) en Daar gaan we weer (white male privilege), dat ook door twee Duitse gezelschappen werd opgevoerd en dat geselecteerd werd voor het Nederlandse en Vlaamse Theaterfestival 2019. In 2023 ging Boze bejaarden in première, een samenwerking tussen Wunderbaum, Hermes Ensemble en Volksopera (de tekst schreef ze met Gaea Schoeters). Vanaf januari 2024 is Wunderbaum speelt live (online gaat het mis) in de zalen te zien, een nieuwe samenwerking tussen Wunderbaum en Verbeke. Drie van haar Theaterteksten werden in 2019 uitgegeven bij De Geus. Verder schreef Verbeke ook een novelle, die werd gebruikt voor Onvoltooid landschap, een oratorium gecomponeerd door Maarten Van Ingelgem. De novelle verscheen als gelegenheidsuitgave bij De Geus en Humo.

Haar werk werd vaak genomineerd en won verschillende prijzen.

Met Slaap! won Verbeke de Vlaamse Debuutprijs, het Gouden Ezelsoor en de Vrouw en Kultuur Debuutprijs, met Vissen redden won ze de prijs voor de Letteren van de Provincie Oost-Vlaanderen, met Dertig dagen de F.Bordewijkprijs, de NRC Handelsblad Lezersprijs en de Opzij Literatuurprijs, en het boek stond op de shortlist voor de ECI Literatuurprijs. Haar verhalenbundel Halleluja stond eveneens op de shortlist van de ECI Literatuurprijs en won de Cutting Edge Award en de J.M.A. Biesheuvelprijs voor de beste verhalenbundel van het jaar. In 2015 kreeg zij de oeuvreprijs van de auteursrechtenorganisatie deAuteurs. In 2022 won ze de Ultima voor de Letteren (de Vlaamse Cultuurprijs) en de Jana Beranováprijs (voor eigengereid proza) voor haar volledige oeuvre.

Van 2010 tot 2016 zetelde Verbeke in het bestuur van PEN Vlaanderen en sinds 2017 is ze lid van de KANTL (Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde). Van 2020 tot 2024 was ze een van de leden van Fixdit, een auteursgezelschap dat vrouwelijke auteurs in de kijker zet. Hiervoor maakte ze met initiatiefnemer Jannah Loontjens de Fixdit Podcast Moderne klassiekers, waarin ze met experten praatten over achttien (vooral Nederlandstalige en twintigste-eeuwse) prozawerken geschreven door vrouwen.

In het academische jaar 2018-2019 was Verbeke writer-in-residence aan de Vrije Universiteit van Amsterdam en in 2021-2022 was ze dat aan de KU Leuven.

Annelies Verbeke groeide op in Londerzeel, waar ze in 2023 tot ereburger werd verkozen. Ze woont sinds 1994 in Gent.

(Foto's: Wannes Nimmegeers)